MALOGRANATUM

MALOGRANATUM

pulcherrime floret et frequentes a radice emittit ramos rectos et proceros, qui malis punicis decorantur, ad admirationem spectantium; praesertim dum floribus purpureis instar calculorum, aut malis vermiculantibus ornantur, uti Romanorum delitiae sunt in punicetis. Grana compreffa sanguineum fundunt sucum, eumque sapidum et salutarem, quem repraesentare sanguinem Christi Patres quidam dixere. Cyrillus vult malo granati significari Optimates Rei publ. Charitatis certe typum inde sumere licebit: habet enim grana densissima et coniunctissima, instar uvae: adeoque videtur uva pomi, sieut botrus est uva vitis: cortice enim est pomum, sed granis uva et botrus. Adde puniceum velpurpureum, adeoque floris colorem, in amoris symbolum. Sicut itaque in malo granato, uno exterius cortice, multa interius grana uniuntur; sic plurimos cives et urbes unitas Regni et Regis continet. Et sicut grana suis loculis sunt ordinata et folliculis discreta, ita quoque eives fuis familiis et collegiis. Unde Veteres Iunoni, quae Regnorum praeses habebatur, malum Punicum dedicârunt et in manu posuerunt, uti spectabatur olim Mycenis, cum alterâ scepertum teneret. Et Pon ifex Mosaicus. in tunica ima, gestabat tintinnabula malogranatis mista, quae unitatem Ecclesiae signisicabant, teste Eucheriô et Gregoriô M. quod scil. multaegentes conspirarent in eundem sonum. h. e. in eandem fldeiprofessionem, Deique laudem, quasi tintinnabula, et in eandem animorum coniunctionem, quasi malogranata, etc. Quam in rem vide plura, apud Auctorem Anonymum Sinae et Eur. c. 36. ut et supra in voce Granatum, ac infra Fuber. A magno granorum huius pomi numero, ut Zopyri historiam omittam, Ovidius quoque comparationem petiit, ut meritorum Sexti Pompeii erga se numerum exaggeraret in Epist. 15. ex Ponto

Tempora nam miserae complectar ut omnia vitae,

A meritis eius pars mihi nulla vacat:

Quae numero tot sunt, quot in horto fertilis arvi

Punica sub lento cortice grana rubent.